Posts

Showing posts from January, 2021

سرائیکی کہانی۔۔ " جو تھے،ٹھیک تھے " ازقلم۔محمد افضل میتلا

Image
" جو تھے،ٹھیک تھے " ازقلم۔محمد افضل میتلا ہک دفعہ دا ذکر اے جو ہک بادشاہ دا وزیر ہئی۔ اوندی اے عادت ہئی جو ہر ڳال تے اہدا ہئی ٹھیک تھے، اے وزیر بادشاہ دا سب توں قریبی تے خاص وزیر ہئی، بادشاہ ایندے بغیر نا کوئی کم کریندا ہئی تے نا کتھائیں سفر۔ ہک ڈینہ بادشاہ میدان اچ تلوار بازی دی مشق کریندا کھڑا ہئی تے اچانک تلوار ایندے ڈوجھے ہتھ دی انگل چئی ڳئی، نال کھڑا وزیر آپݨی عادت مطابق ٻول پیا جو تھے ٹھیک تھے اے ڳال سݨ تے بادشاہ کوں کاوڑ آڳئی جو میڈی انگل ڳئی اے اہدے ٹھیک تھے، بادشاہ نے حکم ڈتا اینکون زندان اچ سٹ ڈیو۔ حکم مطابق وزیر کوں قید کر ڈتا ڳیا۔ کڃھ ڈہنہ بعد بادشاہ شکار تے نکلیا۔ کافی دیر بڃھ دھرک بعد بادشاہ کوں ھک ہرݨ نظر آیا بادشاہ ایندے پچھوں گھوڑا بجھایا تے تیر نال نشانہ ٻدھا، تیر ہرݨ دی لت تے ونڃ لڳا تے ہرݨ منڈا (لنگڑا) تھی بھڃݨ لگ پیا، بادشاہ ہرݨ دے پچھوں ہرݨ اڳوں ہرݨ جھتیں اچوں لکدا غیب تھی ڳیا، تے بادشاہ اونکوں ڳولݨ دے چکر اچ واپسی دا رستہ بھل ٻیٹھا، رستہ گولیندا ودا ہئی کہ اچانک بادشا دے اتے ہک ڃال آ پیا جیندے اچ بادشاہ جکڑیج ڳیا تے اتنے اچ بادشاہ دے گرد بڈے قد ( چھوٹے ...

کھڈوݨیاں دا پہاڑ۔۔۔ازقلم۔۔۔محمد افضل میتلا

Image
کھڈوݨیاں دا پہاڑ ازقلم۔۔۔۔محمد افضل میتلا ہک دفع دا ذکر اے جو ہک وستی اچ ہک ڈیݨ آ پئی جیڑھی نہ تاں لوکیں دا مال بچیندی ہئی نا ہی بندیاں کوں چھڑیندی ہئی ہر رات کوئی نا کوئی بندا کھا ویندی ہئی، یا لوکاں دے ڈھانڈھے ( جانور ) پوری وستی دے لوک بہوں پریشان ہن جو کیویں ایں مصیبت کنوں جان چھڑواون۔ ڈیݨ روز رات کوں امدی ہئی تے وت ڈینہ کوں جنگل آلے پاسے غیب تھی ویندی ہئی۔ لوکاں ایندی کھوج ٻہوں کیتی پر ہتھ ناں آئی ایندا ۔ پیرڑی (کھوجی) پیرا چتونے تاں ایہو پتہ لڳا جو جنگل وڑدی اے۔اڳوں کنتے ڳئی کوئی پتہ نا لڳا لوکاں اندر اتنا خوف پیدا تھی گیا کے لوک لکڑیاں مارݨ تے مال چراوݨ چھوڑ ڈیتا حالات ایں تھی ڳے جو عوام ٻکھ مرݨ تے آڳئی وستی دے ٻال ہک ڈینہ کھیڈدے کھیڈدے جنگل آلے پاسے پڃ ڳے۔ ٻالاں وچوں ہک ٻال شیرا ٻہوں شرارتی ھا۔ شیرے کوں پکڑݨ کیتے باقی ٻال اوندے پچھوں ہن تے شیرے کول بھڃݨ کیتے صرف جنگل دا راہ آن بچا شیرے نے وی بغیر سوچیے دھروکݨی ماری جنگل ڈو باقی ٻال رڑدے ریہے ووۓ ول آ نا ونج اوڈے بلاء آئی پر شیرے نے کووو نا ڈتی جونہی شیرا جنگل وڑیا تاں ہک درخت دے نالوں مڑ تے سیدھا بجھیے تے آ وݨ ڈے تلے ایہو پتہ ل...

۔۔۔۔کھڈوݨیاں دا پہاڑ ۔۔۔۔۔۔۔ محمد افضل میتلا

کھڈوݨیاں دا پہاڑ از قلم۔۔۔ محمد افضل میتلا ہک دفع دا ذکر اے جو ہک وستی اچ ہک ڈیݨ آ پئی جیڑھی نہ تاں لوکیں دا مال بچیندی ہئی نا ہی بندیاں کوں چھڑیندی ہئی ہر رات کوئی نا کوئی بندا کھا ویندی ہئی، یا لوکاں دے ڈھانڈھے ( جانور ) پوری وستی دے لوک بہوں پریشان ہن جو کیویں ایں مصیبت کنوں جان چھڑواون۔ ڈیݨ روز رات کوں امدی ہئی تے وت ڈینہ کوں جنگل آلے پاسے غیب تھی ویندی ہئی۔ لوکاں ایندی کھوج ٻہوں کیتی پر ہتھ ناں آئی ایندا ۔ پیرڑی (کھوجی) پیرا چتونے تاں ایہو پتہ لڳا جو جنگل وڑدی اے۔اڳوں کنتے ڳئی کوئی پتہ نا لڳا لوکاں اندر اتنا خوف پیدا تھی گیا کے لوک لکڑیاں مارݨ تے مال چراوݨ چھوڑ ڈیتا حالات ایں تھی ڳے جو عوام ٻکھ مرݨ تے آڳئی وستی دے ٻال ہک ڈینہ کھیڈدے کھیڈدے جنگل آلے پاسے پڃ ڳے۔ ٻالاں وچوں ہک ٻال شیرا ٻہوں شرارتی ھا۔ شیرے کوں پکڑݨ کیتے باقی ٻال اوندے پچھوں ہن تے شیرے کول بھڃݨ کیتے صرف جنگل دا راہ آن بچا شیرے نے وی بغیر سوچیے دھروکݨی ماری جنگل ڈو باقی ٻال رڑدے ریہے ووۓ ول آ نا ونج اوڈے بلاء آئی پر شیرے نے کووو نا ڈتی جونہی شیرا جنگل وڑیا تاں ہک درخت دے نالوں مڑ تے سیدھا بجھیے تے آ وݨ ڈے تلے ایہو پتہ ...